Prof. dr hab. Stanisława Elżbieta Licznar
Urodziła się 18 czerwca 1941 r. w Tarnopolu. W roku 1959 ukończyła XI Liceum Ogólnokształcące we Wrocławiu, a następnie rozpoczęła studia na Wydziale Rolniczym Wyższej Szkoły Rolniczej we Wrocławiu. Po ukończeniu studiów w 1964 roku, została zatrudniona w ówczesnej Katedrze Gleboznawstwa, przemianowanej z czasem na Instytut Nauk o Glebie, Żywienia Roślin i Ochrony Środowiska, gdzie była zaangażowana w organizację i rozwój pierwszej w Polsce pracowni mikromorfologii gleb, utworzonej przez prof. S. Kowalińskiego.
Stopień doktora nauk rolniczych otrzymała w 1973 roku na podstawie rozprawy „Rędziny i gleby nawapieniowe Opolszczyzny w świetle badań mikromorfologicznych i fizykochemicznych”, wykonanej pod kierunkiem prof. dr. hab. Stanisława Kowalińskiego. Stopień doktora habilitowanego nauk rolniczych w zakresie agronomii uzyskała w 1985 roku na podstawie monografii „Rędziny Polski południowo-zachodniej i ich właściwości submikromorfologiczne”. Tytuł naukowy profesora uzyskała w 2000 roku. Odbyła staże naukowe w PAN w Warszawie, na Uniwersytecie Wrocławskim oraz w Holandii, Słowacji i na Ukrainie.
Praktyka studentów Melioracji rolnych w Jarkowicach (1963). Od lewej Anna Kollender-Szych, S. E. Licznar. Tyłem stoi Jan Borkowski.
Na dorobek naukowy profesor S.E. Licznar składa się łącznie 160 pozycji, w tym 95 oryginalnych prac twórczych. Podejmowana przez nią problematyka dotyczyła mikromorfologii i genezy gleb, żyzności i degradacji środowiska glebowego oraz recyklingu i utylizacji odpadów organicznych. Szczególnym Jej osiągnięciem są liczne opracowania dotyczące rędzin i gleb nawapieniowych południowo-zachodniej Polski, w których wykorzystywała metody mikromorfologiczne i submikromorfologiczne. Ważną pozycję w dorobku profesor S.E. Licznar stanowią monografie: „Degradacja gleb w niszczonych ekosystemach Karkonoszy i możliwości jej zapobiegania”, „Ekologiczne aspekty stosowania kompostów ze stałych odpadów miejskich do podnoszenia żyzności gleb lekkich”, „Monitoring Środowiska. Badania pokrywy glebowej Parku Szczytnickiego we Wrocławiu”.
Mgr Stanisława Licznar oraz technik Florian Stanisławski w trakcie Sesji naukowej Kongresu Mikromorfologii Gleb IUSS w 1969 r.
Wypromowała ponad 70 magistrów, była promotorem 2 rozpraw doktorskich. Ponadto recenzowała 2 prace doktorskie, 3 rozprawy habilitacyjne oraz całokształt dorobku naukowego 2 kandydatów ubiegających się o tytuł naukowy profesora. Jest współautorem 2 skryptów do ćwiczeń z gleboznawstwa. Brała udział w wielu konferencjach i sympozjach, krajowych i zagranicznych, poświęconych zagadnieniom próchnicy, żyzności i degradacji gleb oraz zagospodarowania odpadów. Szczególnie duży wkład wniosła w organizację Międzynarodowego Kongresu Mikromorfologii Gleb, zorganizowanego w 1969 roku we Wrocławiu.
Dr Stanisława Licznar odbiera dyplom w 1973 r.
Jest współtwórczynią Polskiego Towarzystwa Substancji Humusowych (PTSH), w którym przewodniczyła Komisji Rewizyjnej. Od wielu lat aktywnie uczestniczyła w pracach Polskiego Towarzystwa Gleboznawczego, pełniąc w nim funkcję członka Sądu Koleżeńskiego PTG, a także wiceprzewodniczącego Oddziału Wrocławskiego PTG.
Prof. S.E. Licznar oraz prof. M.Licznar na konferencji jubileuszowej z okazji 75-lecia PTG w Warszawie (2012)
Za działalność naukową i dydaktyczną była wyróżniona 2 nagrodami Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego, Złotym Krzyżem Zasługi, ponadto otrzymała ponad 15 nagród Rektora macierzystej Uczelni.
W 2011 r. przeszła na emeryturę.
