Prof. dr hab. Stanisława Strączyńska
Urodziła się 2 października 1945 r. w Łanach pod Wrocławiem. Jest absolwentką Wyższej Szkoły Rolniczej we Wrocławiu, którą ukończyła w 1968 roku. Po odbyciu studiów doktoranckich, w 1972 roku została zatrudniona w ówczesnej Katedrze Gleboznawstwa, przemianowanej z czasem na Instytut Nauk o Glebie, Żywienia Roślin i Ochrony Środowiska, w którym była kierowała Zakładem Geologii i Gleb Górskich.
Stopień doktora nauk rolniczych otrzymała w 1976 roku, na podstawie rozprawy „Wpływ obornika i torfu na skuteczność działania Simazinu 50 i Afalonu w glebie”, wykonanej pod kierunkiem prof. dr. hab. Bronisława Jabłońskiego. Stopień doktora habilitowanego nauk rolniczych w zakresie agronomii uzyskała w 1994 roku na podstawie monografii „Kształtowanie się ważniejszych elementów żyzności gleby i plonowania roślin na tle zróżnicowanego nawożenia”. Tytuł naukowy profesora uzyskała w 2007 roku.
Dr Strączyńska na zajęciach terenowych prowadzonych wspólnie z Katedrą Botaniki.
Realizowana przez profesor Strączyńską tematyka badawcza zmierzała głównie do poznania roli człowieka w kształtowaniu środowiska glebowego i obejmowała różne kierunki badań gleboznawczych. Jej dorobek naukowy obejmuje łącznie ponad 130 publikacji dotyczących: wpływu różnych rodzajów i sposobów nawożenia na właściwości sorpcyjne gleb, skład ilościowy i jakościowy związków próchnicznych oraz transformację materii organicznej; analizy wskaźników żyzności gleb górskich oraz rozmieszczenia pierwiastków śladowych w glebach łąkowych i leśnych Sudetów; agroekologicznych skutków odłogowania gleb; oceny sposobów remediacji terenów skażonych w rejonie oddziaływania hutnictwa miedzi oraz analizy stanu siedlisk na rekultywowanych składowiskach odpadów elektrownianych.
Profesor Strączyńska z grupą uczestników konferencji „Kształtowanie środowiska” w Olsztynie w 2001 r.
Wyniki swoich badań prezentowała na wielu konferencjach oraz sympozjach krajowych i międzynarodowych poświęconych zagadnieniom próchnicy, żyzności i degradacji gleb.
Wypromowała 1 doktora oraz ponad 30 magistrów, recenzowała 2 prace doktorskie, 3 prace habilitacyjne oraz 2 wnioski w postępowaniu o nadanie tytułu profesora. Była kierownikiem 3 projektów badawczych finansowanych przez KBN. Była członkiem Komitetu Redakcyjnego Zeszytów Naukowych Akademii Rolniczej we Wrocławiu serii wydawniczej Rolnictwo.
Profesor Strączyńska z uczestnikami konferencji „Przyczyna i skutki degradacji środowiska glebowego” w Arłamowie w 2014 r.
Była członkiem Międzynarodowego Towarzystwa Substancji Humusowych (IHSS) i Polskiego Towarzystwa Substancji Humusowych, w którym pełniła funkcję przewodniczącej Komisji Rewizyjnej. Aktywnie udzielała się w Polskim Towarzystwie Gleboznawczym, pełniąc przez kilka kadencji funkcję skarbnika oddziału wrocławskiego oraz członka Zarządu Oddziału i Komisji Rewizyjnej. Została wyróżniona Srebrnym Krzyżem Zasługi oraz kilkoma nagrodami Rektora a przez Polskie Towarzystwo Gleboznawcze uhonorowana Złotą Odznaką PTG.
W 2016 r przeszła na emeryturę. Zmarła 28 czerwca 2019 r. we Wrocławiu. Pochowana jest na cmentarzu w Dobrzykowicach k/Wrocławia.
